Raport końcowy projektu Improving Supported Employment - Next Step

Nr: 2013-1-NO1-LEO04-06251 8, w ramach programu "UCZENIE SIĘ PRZEZ CAŁE ŻYCIE" Leonardo da Vinci, realizowany w latach 2013-2015.

Europejska Unia Zatrudnienia Wspomaganego (EUSE) opracowała standardy i modele dobrych praktyk dla zatrudnienia wspomaganego. Każda organizacja partnerska w projekcie Next Step opracowała i przedstawiła przykłady dobrych praktyk opartych na procesie 5 etapów wprowadzonych przez EUSE w swoim kraju. Celem projektu było określenie jak działa 5 etapowy model ZW po wprowadzeniu go do różnych środowisk na poziomie lokalnym, regionalnym i narodowym. Partnerstwo w ramach projektu miało również na celu określenie, analizę i wymianę doświadczeń dotyczące obecnego stanu modeli w podobnym ujęciu typu zatrudnić-wyszkolić (place-train).
Główne ustalenia projektu: Rysuje się wyraźna potrzeba badań dotyczących wyzwań w zakresie wdrażania 5 etapowego procesu ZW w różnych krajach europejskich; określenia mocnych i słabych stron 5 etapowego procesu; porównania 5 etapowego procesu ze skalą dobrych praktyk w zakresie metody indywidualnego zatrudnienia i wsparcia (IPS); wprowadzenia istotnych wskaźników oraz przejrzystości modelu IPS do procesu 5 etapów.

Główne ustalenia z analizy studiów przypadków:

1) 5 etapowy proces EUSE jest dobrze znany i używany przez organizacje korzystające z modelu ZW.

2) 5 etapowy proces jest spostrzegany jako przewodni dla realizacji ZW w Europie.

3) 5 etapowy proces posiada brak jasno określonych kryteriów i wskaźników mierzenia jakości ZW, a każda organiz acja może robić prawie wszystko i określać te działania jako ZW.

4) W praktyce główne aktywności opierają się na działaniach przewidzianych dla 2 etapu ZW, co oznacza, że organizacje realizujące ZW skupiają się na działaniach przedzatrudnieniowych niż na tych związanych z miejscem pracy.

5) ZW powstało aby pokazać, że osoby niepełnosprawne mogą wejść do świata płatnej pracy bez wcześniejszego szkolenia. Podstawą sukcesu ZW jest uczenie danej osoby na miejscu pracy i tego elementu brakuje w niektórych opisywanych przypadkach.

6) Mało uwagi poświęcono problemowi realizacji ZW zgodnie z 5 etapowym procesem w przypadku wsparcia pracodawców oraz sposobu wykorzystania miejsca pracy razem z pracodawcami dla celów uczenia i rozwoju klientów ZW, a także w jaki sposób ZW rozwija proces wsparcia naturalnego oraz wsparcie po uzyskaniu zatrudnienia.

Powyższe ustalenia skłaniają do postawienia pytań, w celu uaktualnienia 5 etapowego procesu.

1) Dlaczego niektórzy klienci ZW w 5 etapowym procesie są określani jako niegotowi do podjęcia zatrudnienia? Czy określanie klienta jako niegotowego do podjęcia zatrudnienia zależy wyłącznie od decyzji trenera pracy? Co stało się z modelem zatrudnić-wyszkolić (place-train)? Czy stary porządek wyszkolić-zatrudnić (train-place) oraz pojęcie gotowości do pracy powróciło do ZW?

2) Jakie kompetencje posiada specjalista stosujący 5 etapowy proces – jakiego poziomu wykonania i jakich rezultatów mogą oczekiwać instytucje finansujące ZW?

3) Jaka jest różnica pomiędzy umieszczaniem klientów ZW na rynku pracy stosując 5 etapowy proces, a jaka stosując podejście określane jako zatrudnij i módl się (place nad pray), jakie jest również widoczne?

4) W jaki sposób 5 etapowy proces ZW oferuje alternatywną ścieżkę włączania do zatrudnienia klientów ze znacznymi potrzebami wsparcia.

5) Czy częścią 5 etapowego procesu jest określanie jacy klienci powinni starać się otrzymać miejsce w warsztatach terapii zajęciowej, zakładach pracy chronionej (ZPCH) czy, aby otrzymać świadczenia.

6) Co 5 etapowy proces ZW może wykorzystać z modelu IPS?

7) Czy 5 etapowy proces promuje ZW na szeroką skalę czy tylko wśród ograniczonej grupy klientów?

Uważamy, że konieczna jest kontynuacja projektu Next Step, aby zrealizować niektóre cele i odnieść się do programów EU oraz, aby dostarczyć więcej wyników badań dotyczących ZW. 

Skład konsorcjum projektu: